Γενικά, η χολοκυστίτιδα δεν προκαλεί ίκτερο (αύξηση της χολερυθρίνης), επειδή η απόφραξη συμβαίνει στο επίπεδο της χοληδόχου κύστης, ενός αποθηκευτικού οργάνου. Δεν παρεμποδίζεται η ροή της χολής ούτε η αποβολή της χολερυθρίνης από το ήπαρ στο λεπτό έντερο. Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί το Σύνδρομο Mirizzi.
Το Σύνδρομο Mirizzi εμφανίζεται όταν μια πέτρα στη χοληδόχο κύστη προκαλεί συμπίεση ή φλεγμονή στον κοινό χοληδόχο πόρο, οδηγώντας σε απόφραξη της ροής της χολής. Αυτή η απόφραξη μπορεί να προκαλέσει ίκτερο.
Το Σύνδρομο Mirizzi πήρε το όνομά του από τον Αργεντινό χειρουργό Luis Mirizzi, ο οποίος περιέγραψε το σύνδρομο για πρώτη φορά το 1948. Ο Mirizzi αναγνώρισε την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των πέτρων στη χοληδόχο κύστη και της απόφραξης του κοινού χοληδόχου πόρου, προσδιορίζοντας τη σύνθετη αυτή κλινική εικόνα.
Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου
Το Σύνδρομο Mirizzi προκαλείται συνήθως από μεγάλες πέτρες που βρίσκονται στο κυστικό πόρο ή στον αυχένα της χοληδόχου κύστης. Οι πέτρες αυτές μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή και ίνωση, οδηγώντας σε συμπίεση του κοινού χοληδόχου πόρου.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του Συνδρόμου Mirizzi μπορεί να είναι παρόμοια με εκείνα της οξείας χολοκυστίτιδας, αλλά περιλαμβάνουν επιπλέον στοιχεία όπως ίκτερο και αύξηση της χολερυθρίνης.
